Muizenberg stap

So lees ek op facebook raak dat daar ń stap gaan plaasvind van Muizenberg na Simonstad. Dis ń pappa wat verlede Desember met sy dogter die roete gestap het en mense uitnooi wzt wil saam stap. Ek dink net nie hy het gedink hierdie stap gaan so byval vind nie.

Saterdagoggend 9.00 die 24ste November kom almal bymekaar langs Muizenberg stasie.

Ek het omtrent gesoek om ń mede stapper te vind, amper moed opgegee. Vriendin Elsa willig in Doncerdag, sy kom sommer oorslaap, dat ons die tog Muizenberg van hier af kan aanpak.

Danksy tannie Garmin ry ons toe mog ń lang pad en raak ek vrek benoud. Genadiglik kry ons parkeerplek by die stasie, wat opsigself ń wonderwerk is. Twee minute voor nege kry ons die plek waar jy onderdeur die spoorlyn stap strand se kant toe. Met ons uitkom aan die anderkant het my mond oopgehang. Daar was hordes mense.

Almal het heerlik gestap en kuier. Hier en daar was daar haastiges, maar merendeel het almal dit heel gesellig benader. Langs die pad het jy kort kort een of ń paar mense wat eers aftrek om hul eie ding te doen. Gesinnetjies, mammas met kinders, oues, jonges, letterlik alle kleure, ouderdomme en grootes was daar.
Ek was verstom oor hoeveel pragtige plekkies jy mis as jy met die kar verby ry. Die getypoele was pragtig.

As jy nou van Muizenberg af stap, volgende is Kalkbaai, dan Vishoek, volgende Glencairn en dan Simonstad. 16.4km.
My tekkies besluit toe om by Vishoek so effens te begin gaap. Net so ent anderkant Vishoek gaap hulle so dat ek wil struikel. Gelukkig het slim Sannie haar crocs ingepak. So van daar af stap ek met my crocs op die pad en strandlangs kaalvoete.

Die reëling was dat almal met die trein sal terug ry na Muizenberg, maar o gorrel griet met ons aankoms daar word ons meegedeel dat daar fout is en hulle werk aan die spoorlyn. So wat nou? Terug stap – Ek dink nie so nie. Daar is ook nie busse nie. Wat bly oor? Uber of jy doen die Afrika ding en ry minibus taxi. Daar was ń hele paar onseker mensies daar. Kan jy dit met veiligheid doen?

Ons kies laasgenoemde en ry op Afrika styl terug na Muizenberg met dawerende volksvreemde musiek in ons ore en daar is defnitief verkersoortredings begaan tydens die rit. Daar is baie gelag ook.

Op Muizenberg asngekom het ons onself beloon met n yskoffie en ietsie te ete by ń knus eetplekkie met see uitsig en ons self op die skouer geklop met ń “well done”.

Parkrun

So het ek nou al 3 weke terug my inskrywing gedoen op die parkrun web, maar elke week spring daar ń nuwe haas uit die hoed, wat my verhoed om te gaan deelneem.
Hierdie week het ek besluit buig of bars hierdie bul moet nou by die horings gepak word. My strepieskode negjies uitgeknip in my sakkie, ń bottel water. Baie belangrik aangesien skoonsus die vorige Saterdag, op die einste parkrun, wou omkap en dr toe is agv dehidrasie en ontsouting.

Alleen alleen klim ek in my karretjie oppad na Meerendal. Dit is ń wynlandgoed net buite Durbanville waar die parkrun plaasvind. Ek voel kompleet groen en so in die ry sit ek nou en wonder wat nou op my wag.

Kom ek vertel gou eers vir julle van Meerendal, dis nou vir die veldfietsryers ń heerlike ry plek, daar is verskeie roetes in moeilikheidsgraad gemerk. Daar is ook twee restaurante, natuurlik wynproe, maar daar is ook gin proe .
Bondelsgedagtes, hier dink ek nou spesiaal aan jou. By die gin hou ek maar verby, ek doen nie bitter nie.

Hulle hou ook allerlei funksies op Meerendal. Daar was juis gister ń Beerfest, so daar was klomp tente opgeslaan.

Met my aankoms het dit skoon vreemd gelyk. Klomp motors al geparkeer, al was ek heel vroeg. Mos nou nie geweet hoe die vurk in die hef steek nie, so maar gesorg dat ek vroetydig daar is vir die wis en die onwis.

Aarde land maar daar was baie mense, ek sien later by die uitslae, wat nogal so ewe vir jou per e pos geztuur word, daar was 814 deelnemers.

.
Dit was op grondpaaitjies op die plaas. Baie goed georganiseerd. Die 5km was nogal ń stap, ek is nou nie van die fikste op die oomblik nie. Al my Kanada fiksheid alweer verloor.

Sal ek dit weer doen? Beslis. Dit was goed om weer ń slag tussen so ń klomp mense deel te neem aan iets. Dit het my nogal na my hardloop dae laat verlang. Bo en behalwe alles, ek het goed gevoel na die tyd.

Dankie Toortsie en Hester vir die inspirasie.